Vertrek en aankomst in het Bloemenparadyske
De laatste koffers staan in het ‘bûthûs’ van de boerderij bij camping het Bloemenparadyske nabij Buitenpost. De koffers zijn van Tjerkje van der Laan en Bert van der Woude die na 14 jaar in ‘t Paradyske naar Italië vertrekken. De koffers van de nieuwe eigenaren Figo van Onna en Eva Oorthuys staan gereed om uitgepakt te worden. Hun zoontje Tos is nu tien maanden oud en symboliseert de toekomst.
Kollum – Formeel valt het Bloemenparadyske onder Kollum. Tien jaar lang was het niet alleen een camping, maar tevens winkel, theetuin en bloementuin met maandelijks een streekmarkt. Dat alles was dit jaar alleen nog een camping. Een overgangsjaar dat in het teken van de verhuizing stond, een andere taal leren, een verhuizing in etappes naar een Italiaans dorp ergens tussen Genua en Turijn. Tjerkje bij deze gelegenheid om spraakverwarring te voorkomen in het Nederlands: ,,Ongeveer 75 procent van de spullen die we meenemen hebben we overgebracht. We nemen bewust niet alles mee, alleen de persoonlijke dingen, we willen wel meer met minder.’’
,,Wij hebben er een goed gevoel over’’, zo zegt Tjerkje over hun jeugdige opvolgers. Want de in 1988 geboren Figo van Onna en de in 1989 geboren Eva Oorthuys verstaan de Friese taal nog niet echt. Twee jeugdige opvolgers die een eigen verhaal hebben en dat begint al bij de naam. Met name Figo heeft een naam met een verhaal. ,,Ik ben vernoemd naar Vigo Waas, maar dan met een F. Ja, net als de Portugese voetballer Figo.’’ Ook zijn achternaam heeft een betekenis, ,,Mijn achternaam is gebaseerd op een dorp in Overijssel met de naam Onna.’’ In de gemeente Steenwijkerland, zo leert nader onderzoek.
De nieuwe eigenaren sprongen niet plotseling als twee parachutisten uit een vliegtuig om vervolgens te landen op een camping aan It Paradyske 3. Integendeel, als campinggasten kenden zij de locatie al geruime jaren zodat de gebruikelijke uitdrukking van ‘over een nacht ijs gaan’ ook niet van toepassing is. Het is een weloverwogen besluit geweest.
,,In 2021 hebben we hier met vrienden op de camping gestaan. Wij waren toen de enige gasten. Het was toen een ijskoud voorjaar en we dachten ‘Wat is dit een prachtige plek’ en de rabarbertaart van Tjerkje was al even lekker’’, zo vertelt Eva over de eerste ervaringen op de camping.
Een jaar later werd Eva ten huwelijk gevraagd door Figo en dat wilden ze vieren op de camping van het Bloemenparadyske. Tjerkje: ,,Toen we vraag kregen om hier hun huwelijksfeest te houden, moesten we hier even over nadenken .’’ Figo met de nodige zelfspot: ,,Wij wilden het feest van het decennium hebben hier.’’ Het feest ging door in 2022 en Tjerkje was onder de indruk van het organisatievermogen van de beide pas getrouwde echtelieden, ‘ze zouden hier ook passen’.
Tot hun verbazing lieten Bert en Tjerkje toen een keer hun twijfel doorschemeren: ‘We weten niet of wij hier altijd willen blijven’, zo lieten zij zich ontvallen. Eva: ,,Wij dachten van huh?? En vonden het een beetje jammer ook al omdat alle activiteiten rondom winkel, theetuin en bloementuin en de rest van de activiteiten nog volop in bedrijf waren. Die opmerking over mogelijk stoppen maakte het af en toe ongemakkelijk toen we hier later weer kampeerden. We draaiden van twee kanten een beetje om de vraag van mogelijke opvolging heen.’’
De mogelijke vraag en het mogelijke antwoord bleven in de lucht hangen. Totdat in november van het jaar 2024 Bert en Tjerkje belden met de mededeling dat zij een huis in Italië gekocht hadden. Tjerkje: ,,Dat huwelijksfeest werd hier toch gehouden en ik had hun een week bezig gezien en het verliep perfect. Bovendien hadden wij wel een klik. We voelden en dachten een beetje hetzelfde over bepaalde dingen.’’ Ook al omdat Figo en Eva in Amsterdam beiden actief waren en zijn in de horeca. Figo: ,,Wij hebben een restaurant in Amsterdam waar Eva bedrijfsleidster is. Plus nog een café in de Jordaan terwijl ik daarnaast nog een eigen wijnimportbedrijf heb.’’
Veel ervaring dus bij de twee geboren en getogen stadsmensen. ,,Ik heb er nul seconden over nagedacht omdat het gevoel al was ontstaan’’, zo zegt Figo. En dat had betrekking op de overgang van stad naar platteland. Want hij noemt zich niet echt een stadsmens. Eva is van plan hier een baan te zoeken, ,,Ik zoek niet iets vergelijkbaars met wat ik in Amsterdam doe, eigenlijk wil ik iets in de zorg doen.’’
Figo en Eva wonen nog in Amsterdam-Noord en ook wat betreft de omvang van de woonruimte is de overgang bepaald groot te noemen. Figo: ,,Wij gaan van 45 vierkante meter naar 45.000 vierkante meter als ik het zo snel even goed uitreken.’’ En dat slaat op de ongeveer 4,5 hectare grond rondom de boerderij. Misschien dat hij gekscherend nog het meest een ‘goede Chinees’ zal missen en ietwat serieuzer zal dat missen zeker betrekking hebben op zijn wielrengroepje. Een groep mannen die onlangs nog in Limburg de Keuterberg bedwong.
Figo zal deels vanuit huis kunnen werken en geregeld een aantal dagen richting Amsterdam reizen. Wat betreft het voortzetten van de camping is terughoudendheid bij de nieuwe eigenaren troef. Figo: ,,Wij willen de lat niet direct te hoog leggen. Het hier wonen staat voorop.’’ De in Haarlem opgegroeide Figo weet dat hij als doe-het-zelver qua handigheid geen Bert is. Eva: ,,Hij is best wel handig hoor.’’ In ieder geval blijft de email en telefoon van het Bloemenpardyske onveranderd en ‘de deur is los’ als symbool dat straks iedereen weer van harte welkom is.
Het wanneer en hoe van vertrek en aankomst is nog niet precies vastgesteld of afgesproken. Ergens tussen het eind van dit jaar en de eerste maanden van het nieuwe jaar.